Η μικρή φαλαρίδα της λίμνης Κουμουνδούρου.

Η μικρή ιστορία μας μαζί της, άρχισε στις 13 Οκτωβρίου. Τη συναντήσαμε στα ρηχά της λίμνης να παίζει μόνη της, χωρίς να ενοχλείται από την παρουσία μας. Μας άφησε να την πλησιάσουμε, λες και ένιωθε οικεία, σαν να ήθελε με έναν παράξενο τρόπο, συντροφιά.

Μας καθήλωσε με την ηρεμία της και μείναμε να την παρατηρούμε, ώρα πολλή, να τρώει, να πλένεται, να μπαινοβγαίνει στο νερό,

να παίζει και να κολυμπάει χωρίς να φεύγει μακριά μας.

Έπειτα, κάθε φορά που πηγαίναμε, σχεδόν μας πόζαρε και την πλησιάζαμε όλο και περισσότερο.

Έγινε η φαλαρίδα μας. Η μασκότ της λίμνης. Το μικρό όμορφο πλασματάκι που μας αποδείκνυε, πως η δύναμη της ζωής μέσα στην κόλαση της λίμνης, μπορεί και νικάει.