Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Αντιφάσεις...παγιωμένες...

Τι να πει κανείς...αρχαιολογικός χώρος, υδροβιότοπος και ζώνη περιαστικού πάρκου...







2 σχόλια:

Unknown είπε...

Περνάμε κάθε μέρα από τη λίμνη για να πάμε στις δουλείες μας. Ανεβαίνουμε το περιφερειακό του Ασπρόπυργου και πάνω στη στροφή αντικρύζουμε ένα θέαμα που παρά το χάλι που φροντίσανε τα κεφάλαια να εξελιχθεί, παραμένει πανέμορφο.
Κάνουμε αυτή τη διαδρομή κάθε μέρα για χρόνια και κάθε μέρα προσπαθούμε να απομωνόσουμε το αίσχος και να φανταστούμε πως θα ήταν αυτός ο τόπος χωρίς τα εργοστάσια πετρελαίου.
Ένας τόπος που συνδυάζει βουνό, λίμνη και θάλασσα. Σοκαριστικό εάν το καλοσκεφτείς εφόσον βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα.
Και κάθε μέρα μου γεννιέται η ίδια απορία. ΜΑ ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΑΥΤΟ ΔΙΠΛΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ;

Ανώνυμος είπε...

Όλες οι πόλεις της Ευρώπης έχουν τα πάρκα τους-πολλά από αυτά έχουν και λίμνες-οι άνθρωποι τα επισκέπτονται και τα χαίρονται.
Στην Δυτική Αττική οι άνθρωποι είναι β΄διαλογής, και είναι προορισμένοι να ζούν μέσα στη χαβούζα τους.Να ΄΄χαίρονται΄΄ την ακτή Σκαραμαγκά, τον κόλπο της Ελευσίνας, την χωματερή των Ανω Λιοσίων, τα διυλιστήρια, την ΠΕΤΡΟΛΑ, και την λίμνη Κουμουνδούρου. ΒΕΒΑΙΑ Η ΛΙΜΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ.Εκείνο που είναι ελεύθερο για όλους είναι η ΜΟΛΥΝΣΗ.